کد مطلب:303664 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133
معجزه جسد بیجان فاطمه
برای برگزیدگان خداوند و تربیت شدگان مهد نبوت، زمان و مكان، طبیعت و خواص آنها مفهومی ندارد فی المثل به طور معمول آتش كارش سوزاندن است ولی اگر خدا نخواهد خاصیت آتش تغییر می كند و دیگر قدرت سوزاندن نخواهد داشت. چنانچه در داستان حضرت ابراهیم در قرآن كریم می خوانیم كه این پیامبر بزرگ را نمرودیان به آتش افكندند ولی خداوند نخواست كه آتش او را بسوزاند
نسوزد آتشی تا او نخواهد
نبارد بارشی تا او نخواهد [1] .
یا در داستان معراج حضرت رسول اكرم می خوانیم كه با همین عنصر خاكی و بدن مطهرش به آسمانها عروج می كند بدون این كه جاذبه زمین مانع صعود آن حضرت شود یا سر بریده ابی عبدالله الحسین تلاوت قرآن می كند كه مورد اتفاق تمام فرق اسلامی است یا كارد گلوی حضرت اسماعیل را نمی برد و امثال اینگونه معجزات و خارق عادات نشان دهنده این معنا است كه بر ما معلوم شود كه آنها به نیروی عظیم خداوندی مجهزاند از جمله معجزات حضرت زهراعلیها سلام پس از غسل و كفن پوشیدن در آغوش گرفتن فرزندانش حسنین علیهماالسلام است یا صحبت كردن آن بانو بعد از وفات با همسرش امیرالمؤمنین علیه السلام است در این رابطه روایات متعدد و مطالب گوناگون در كتب مختلف نقل شده كه بحث از آنها در این مختصر نمی گنجد آنچه نقل شده از باب نمونه است كه مبادا خوانندگان گرامی شك كنند كه چگونه انسانی كه روحش از بدن مفارقت می كند قدرت دارد كاری را انجام دهد كه انجام آن از زنده های دارای عصمت و ولایت پذیرفتنی است ولی از وفات یافته ها چگونه؟ و بدانند كه مقام معصوم علیه السلام مقامی است فوق مقام بشر آنها مجهز به قدرتی هستند كه آن قدرت در حیطه علوم بشری نیست و ابعاد معنویت آنها فراتر از دنیای انسانها است از این روی هم در حال حیات صاحب معجزات محیّرالعقول هستند و هم بعداز شهادت از آنها معجزاتی بروز می كند كه عقول صاحبان خرد عاجز از تجزیه و تحلیل آنها است مگر به نور ایمان و صفای دل بر صدق معجزات و خوارق عادات آنها یقین پیدا كنند.
نسوزد آتشی تا او نخواهد
نبارد بارشی تا او نخواهد [1] .
یا در داستان معراج حضرت رسول اكرم می خوانیم كه با همین عنصر خاكی و بدن مطهرش به آسمانها عروج می كند بدون این كه جاذبه زمین مانع صعود آن حضرت شود یا سر بریده ابی عبدالله الحسین تلاوت قرآن می كند كه مورد اتفاق تمام فرق اسلامی است یا كارد گلوی حضرت اسماعیل را نمی برد و امثال اینگونه معجزات و خارق عادات نشان دهنده این معنا است كه بر ما معلوم شود كه آنها به نیروی عظیم خداوندی مجهزاند از جمله معجزات حضرت زهراعلیها سلام پس از غسل و كفن پوشیدن در آغوش گرفتن فرزندانش حسنین علیهماالسلام است یا صحبت كردن آن بانو بعد از وفات با همسرش امیرالمؤمنین علیه السلام است در این رابطه روایات متعدد و مطالب گوناگون در كتب مختلف نقل شده كه بحث از آنها در این مختصر نمی گنجد آنچه نقل شده از باب نمونه است كه مبادا خوانندگان گرامی شك كنند كه چگونه انسانی كه روحش از بدن مفارقت می كند قدرت دارد كاری را انجام دهد كه انجام آن از زنده های دارای عصمت و ولایت پذیرفتنی است ولی از وفات یافته ها چگونه؟ و بدانند كه مقام معصوم علیه السلام مقامی است فوق مقام بشر آنها مجهز به قدرتی هستند كه آن قدرت در حیطه علوم بشری نیست و ابعاد معنویت آنها فراتر از دنیای انسانها است از این روی هم در حال حیات صاحب معجزات محیّرالعقول هستند و هم بعداز شهادت از آنها معجزاتی بروز می كند كه عقول صاحبان خرد عاجز از تجزیه و تحلیل آنها است مگر به نور ایمان و صفای دل بر صدق معجزات و خوارق عادات آنها یقین پیدا كنند.
[1] سروده: مؤلف.